YÜKSEKOVA - Yazar Ferid Edgü’nün romanından uyarlanan ve senaryosunu Onat Kutlar’ın yazdığı, yönetmenliğini de Erden Kıral’ın yaptığı ‘Hakkari’de Bir Mevsim’ filmi, 1982 yılında Hakkari’ye bağlı Işıklar (Pirkanis) köyünde çekildi.
Başrolünde Genco Erkal’ın yer aldığı filmin çekimleri için Anitos (Yoncalı) köyü planlanmış ancak köye ulaşımın zor olması nedeniyle Işıklar köyüne geçilmiştir. Politik sebeplerle köye sürgün edilen bir öğretmenin kış mevsimi boyunca yaşadığı zorlukları anlatan film, dönemin kültürünü ve yaşam tarzını da anlatan bir belgesel niteliği taşıyor.
KÖYLÜLER İLE FİLM EKİBİ ARASINDA SAMİMİ BAĞLAR
1892’deki askeri darbe sonrası 5 yıl boyunca yasaklanan filmin kamera arkasında ilginç hikayeler yer alıyor. Film çekimlerini konu alan gazete haberlerinde bu hikayeler özetle yer buluyor. Dönemin Milliyet Sanat Dergisi’nde yer alan haberde film ekibi ve köylüler arasında kısa sürede samimi bağlar kurulduğu, film çekimlerinin bitmesinin ardından duygusal bir veda yaşandığı belirtiliyor.
SON SAHNEDE GÖZYAŞLARI
Sanat Dergisi’nde Zeynep Oral imzalı haberde filmin son sahnesinin gözyaşları nedeniyle tekrar çekildiği anlatılıyor.
Söz konusu sahne şu şekilde anlatılıyor: Ve son ders sahnesi çekiliyor. Öğretmen son kez sınıfta. Öğrencileriyle vedalaşıyor: “Bütün öğrettiklerimi unutun. Size söyleyeceğim tek gerçek şu; hiçbir şey alın yazısı değildir yavrularım.”
Bu uzun sahne boyunca çocuklar ağlamaktadır. Genco Erkal ağlamaktadır, Kenan Ormanlar, Erden Kıral ağlamaktadır.
'ÖĞRETMENİM YİNE GELECEK MİSİNİZ?'
Oral, çekimlerin bitmesiyle film ekibinin köyden ayrılıp Hakkari merkeze uğurlanması esnasında yaşanan duygusal anları haberde vurguluyor, vedalaşmayı şu şekilde anlatıyor:
“Film ekibini Hakkari’ye götürecek otobüs hareket etmeye hazırlandığında tüm köylüler bayramlık giysilerini giymiş, onları yolcu ediyordu. Çocukların “Öğretmenim yine geleceksin değil mi” sesi bitmek bilmedi. Birileri köylerine gelmiş, ‘bunlar rol icabı’ demiş, yaşamlarını renklendirmişti. Kimbilir, belki bu gidişleri de rol icabıydı. Belki yine gelirlerdi. Belki başka bir mevsim…
